Bölüm 1:Tanımadığım Herkes
Eskiden insanlarla olmayı severdim...
Kısım 3:Adam
Beni gerçekten tanıyabileceğini mı düşünüyorsun?
-Adam Garnyfarm
1991,Bir Arabada
Adam Angel'in arabayı kullanmasına sesini çıkarmadı.O da kullanabilirdi,hemde ondan daha iyi.Angel tuhaf bir kadındı,yani vampir.Hani melek görünüşlü şeytanlardan.Tatlı ve zararsız görünürken,insanları bir anda öldürürdü.Onun için insanlar sadece bir oyuncaktı,eğlence aracıydı.Aslında çoğu vampir için öylelerdi.Adam ne kadar tuhaf olsada barışçıl bir vampir olmaya çalışıyor.Olabildiğince hayvan kanıyla besleniyor,insanlara bulaşmıyordu.Aslında Angel eskiden bunun için ona kızar,onu protesto ederdi ama alışmıştı artık.Adam insanların hayatlarını yaşamalarına izin veriyordu ve Angel buna saygı duyuyordu.Adam da onun insanlardan beslenme kararına saygı duyuyordu.İlişkilerinde bu çok önemli bir yer tutuyordu,saygı duymak.Hoşlanıp,hoşlanmamak veya beğenip,beğenmemek farklı,saygı duymak farklı.Adam iç geçirdi.Nedense aklına bir anda Katherine gelmişti ama o ölmüştü.Salvoter kardeşler öldürmüştü onu.Aslında Adam Katherine aşık olduğunu düşünürdü eskiden hep ama bir asırın sonunda fark etmişti ki aşık değildi ona,sadece bir yoldaş arıyordu.Sonuçta Adam onu dönüştürdüğünde bir köleydi.Beyaz bir köle...
"Adam!" diye bağırdı kadın ona."Hemen geliyorum Bayan Catren" dedi Adam.Adam kadının yanına gittiğinde yatakta yatan genç bir bayan gördü.Sarı saçları vardı,dümdüz parıldayan saçları.Adam yutkundu.Uykusunda bile çok güzel görünen bir kadındı o."Hemen bu kıza biraz su getir,öyle bakacağına" dedi Bayan Catren soğuk bir sesle.Adam hemen odadan çıktı.Hayatında hiç bu kadar Bayan Catren'in odasına can atarak geri dönmek istediğini hatırlamıyordu...
"Adam!" diye bağırdı Angel en sonunda Adam ona cevap vermeyince.Adam hemen hatıralarından sıyrıldı."Evet,sevgilim?" dedi."Sanırım açsın.Bak burası ormana yakın bir yere benziyor.Hayvanlar vardır büyük ihtimalle.Şurada da bir hotel var zaten.Hadi bu gece burada kalalım" dedi Angel bir tutam kızıl telle oynarken.Demek ki Angel zihnine girmemişti.Zaten Angel şu an bunun için yeniyetmeydi biraz,zaten hayvan kanıyla beslenmişti yakında."Tamam" dedi Adam.Dışarı baktı.Gece olduğunu nasıl oldu da anlamamıştı?Eli tişörtünün altındaki bilekliğine gitti.Bu onu güneşten koruyan ufak taştı işte.Bu olmazsa Apollon onu cezalandırırdı.Adam bu düşüncüye hafifçe güldü.Aslında artık kendisini bile bir tanrı sayabilirdi.
Adam onlara bir oda aldı.Evet,gerçekten para vererek.Adam insanların zihniyle oynamayı sevmezdi,tabii onlarla beslenmediği sürece.Adam yukarı çıkarken,içindce bir his vardı.Tuhaftı bu.Uzun zamandır böyle hissetmiyordu."Kapıyı açacak mısın?" dedi Angel.Adam odanın kapısını açtı ve Angel içeri girdi.Adam avlanmıştı ve avlanmak istemiyordu ama Angel onu zorluyordu.'Fazlalıktan zarar gelmez...' diye düşündü.Adam havayı kokladı.İşte,hissettiği bu olmalıydı!Burada onlar dışında vampirler vardı!Sonra o güçlü Güç'ü hissetti.Bu bir vampir değildi.Daha değişik bir şeydi...İfade edemeyeceği bir şeydi...Adam ürperdi."İyi misin?" dedi Angel,eli Adam'ın omzunu kavramışken.Adam ona baktı.Angel endişelenmişti,ne komik bu muzur kız bir anda konu onunla ilgili olunca olgunlaşıyordu.Adam başını salladı.Angel'in rahatladığını hissetti,bu seferlik ona inanmayı seçmişti.Genellikle böyle kolay bırakmazdı peşini.Ona bazen Katherine hatırlatıyordu.
Katherine'nin oraya gelmesi üzerinden 3 gün geçmişti ve Adam tek bir şeyden emindi,bu kıza aşık oluyordu ama o ona bakar mıydı?O sadece basit bir köleydi,ona layık olamazdı.Adam işte Katherine kahvaltısını taşırken bunu düşünüyordu,Katherine ona toplum için Bayan Katherine demesini istemişti!Genellikle soyadıyla hitap etmesi gerekirdi ama daha da şaşırtıcı olan yalnız olduklarında adını kullanabilmesiydi.Katherine o kadar zarif ve kırılgandı ki...
Sonra zihnide bir ses hissetti.
'Hemde Katherine'i tanıyorsun...Ne ilginç,değil mi?'